وقتی از او پرسیدند گفتار درمانی چیست؟ ممکن است به لکنت یا مشکل در نوشتن حرف S فکر کنیم. اگرچه این دو اختلال نیز بخشی از حوزه گفتار درمانی است، اما فعالیت های گسترده ای دارد.
یا پس از شنیدن نام گفتار درمانی فکر می کنند که این رشته از طریق گفتار با افراد رفتار می کند و باید مانند روانشناسی باشد. در حالی که در این زمینه، گفتار را پردازش می کنند! این بدان معنی است که هر گونه مشکل در گفتار ارزیابی و درمان می شود. بیایید نگاهی دقیق تر به این رشته، زمینه فعالیت و غیره داشته باشیم و گفتار درمانی چیست؟ پاسخ های کامل بدهید.
گفتار درمانی چیست؟
گفتار درمانی چیست؟
گفتار درمانی یا آسیب شناسی گفتار و زبان شاخه ای از توانبخشی است که به آسیب شناسی اختلالات گفتار و زبان می پردازد. در واقع، گفتار و زبان (ما در مورد تفاوت گفتار و زبان بحث کردیم) بخش بسیار مهمی از برقراری ارتباط با دیگران است.
سایر زمینه های توانبخشی شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، ارتوپدی فنی، شنوایی شناسی و بینایی سنجی است. هدف همه کسانی که در زمینه توانبخشی فعالیت می کنند، استفاده از بالاترین پتانسیل فرد معلول برای بهبود شرایط زندگی فردی و اجتماعی فرد است. بنابراین، گاهی هدف، درمان کامل با فرد معلول نیست; در عوض سعی کنید از توانایی های خود بهترین استفاده را ببرید.
گفتار درمانگر کیست؟
گفتار درمانگر چیست؟
آسیب شناس گفتار یا آسیب شناس گفتار فردی است که اختلالات مربوط به گفتار، زبان و بلع را ارزیابی، تشخیص و درمان می کند. در واقع گفتار درمانی گفتگوی بین یک درمانگر است. همانطور که در بالا ذکر شد، بخشی از ارتباطات گفتگو است. ما می توانیم از طریق خواندن و نوشتن، حرکات بدن، حالات چهره و حتی تماس چشمی با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم.
بنابراین، فعالیت گفتار درمانگر محدود به "گفتار" نیست، زیرا برای بسیاری از افرادی که به دلیل آسیب مغزی یا آسیب به اندام های صورت (مانند قطع یا فلج عضله زبان) نمی توانند صحبت کنند، اتفاق می افتد. افراد نباید از ارتباط محروم شوند.
در اینجا نیاز به برقراری ارتباط حتی با روش های جبرانی آشکار می شود. همچنین در مواردی اگر فردی غیر از زبان در سایر روش های ارتباطی مانند زبان بدن، تماس چشمی و ... ضعیف باشد، می تواند به گفتار درمانگر مراجعه کند.
از سوی دیگر، از آنجایی که وی از آناتومی و فیزیولوژی زبان، دهان، گلو و غیره آگاهی دارد، در قسمت بلعیدن و کمک به کودکان یا بزرگسالانی که در بلع و غذا خوردن مشکل دارند نیز فعالیت می کند.
بسته به مشکل مشتری، گفتاردرمانگران ممکن است با متخصصان مغز و اعصاب، متخصصین اطفال، گوش و حلق و بینی، روانپزشکان، روانشناسان، شنوایی شناسان، کاردرمانگران ذهنی و فیزیکی، فیزیوتراپیست ها، معلمان مدرسه (برای کودکان در سن مدرسه) و پرستاران کار کنند. بیمارستان) باید ارتباط و درمان چند وجهی را ارائه دهد تا مؤثرتر باشد.
و در بسیاری از موارد علاوه بر درمان مستقیم بیماری فرد، محیط زندگی فرد را اصلاح و بهبود می بخشد تا شرایط مطلوب تری برای بهبودی فرد ایجاد کند. به عنوان مثال، با توصیه هایی که به مادر و معلم مدرسه می شود، می توان به کودک مبتلا به لکنت بهترین شرایط را برای توقف سریع لکنت داد.
تفاوت بین گفتار و زبان چیست؟
تفاوت بین گفتار و زبان چیست؟
در واقع وقتی صحبت می کنیم بخشی از فرآیند گفتار در مغز ما انجام می شود (مثلا انتخاب کلمات، عبارات و ...) که یک فرآیند ذهنی، زبانی است و بخشی از آن توسط ریه ها، ماهیچه ها انجام می شود. . حنجره، لب ها و ماهیچه های زبان و... صداها و کلماتی تولید می کنند که بخشی از گفتار هستند.
چه کسانی به گفتار درمانی نیاز دارند؟
به طور کلی، هر فردی (در هر سنی) که در برقراری ارتباط به خصوص در گفتار و زبان مشکل دارد، باید به یک گفتار درمانگر مراجعه کند. البته توانایی برقراری ارتباط در کودکان زیر 6 سال بر اساس سن مشخص می شود.
افراد مبتلا به لکنت، افراد دارای مشکلات گفتاری، افراد اوتیستیک، افراد دارای عقب ماندگی ذهنی، افراد دارای مشکلات خواندن و نوشتن و ریاضی، افراد مبتلا به دیس آرتری و آپراکسی، افراد دارای کم شنوایی، افراد دارای شکاف کام و لب، افراد مبتلا به اختلالات صدا (مثلاً. (مانند گرفتگی صدا)، افراد مبتلا به سرطان حنجره یا سرطان زبان یا سرطان گلو، کودکان مبتلا به تأخیر گفتار و گفتار و تأخیر گفتار، افراد مبتلا به آسیب مغزی (مانند سکته مغزی، تومور مغزی، ضربه مغزی، زوال عقل) و غیره ب. ) با مشکلات گفتار، زبان و بلع، بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، بیماران پارکینسون، بیماران ALS، مبتلایان به اختلالات گفتاری به دلیل مشکلات تنفسی، نوزادانی که نارس یا با بیماری های خاص به دنیا آمده اند و مشکل در مکیدن و بلع شیر دارند، افراد مبتلا به بیش فعالی کودک، داون افراد مبتلا به سندرم و سایر سندرم ها مانند سندرم ویلیامز و دیگران. آنها باید برای ارزیابی و درمان به گفتار درمانگر ارجاع داده شوند.
مراجعین باید توجه داشته باشند که برخی از مداخلات گفتار درمانی بسته به شرایط بیمار ممکن است برای دستیابی به نتایج بیشتر طول بکشد و ادامه درمان شرط لازم برای مشاهده پیشرفت است.
گفتار درمانی برای کودکان
گفتار درمانی در کودکان
دوران کودکی و کودکی دوران بسیار حساسی است! اختلالاتی که در این دوره ظاهر می شوند در صورت عدم درمان می توانند در آینده پیچیده تر شوند و عواقب آنها عمیق تر شود. از سوی دیگر، به دلیل انعطاف پذیری مغز، بسیاری از این اختلالات را می توان آسانتر، سریعتر و موثرتر درمان کرد.
بیشتر مشکلات گفتاری و زبانی ریشه در مغز دارد. این اختلالات می تواند در نتیجه مشکلات متابولیک، ژنتیک، سندرم ها، تروما و آسیب مغزی و حتی در نتیجه عادات یا روش های اشتباه فرزندپروری ایجاد شود. بنابراین اهمیت درمان و مشاوره مستقیم والدین برای بهبود روش فرزندپروری مشخص می شود.
اغلب دیده می شود که والدین با وجود مشکلات گفتاری فرزند خود را نمی پذیرند (مثلاً کودک 4 ساله در حد یک کودک یک ساله صحبت می کند). و خودشان را توجیه می کنند که دیگر برای حرف زدنشان دیر شده است!
توجه داشته باشید که وراثت موضوع مهمی در رشد کودک است، اما با به تاخیر انداختن درمان، فرصت بهبودی کودکان را از بین می بریم. همانطور که در قسمت بعدی می بینید و می بینید بسیاری از این اختلالات به دلیل عدم درمان به بزرگسالی می رسند و کودک در این چند سال زندگی با این اختلال آسیب های روحی و روانی زیادی را متحمل می شود. اگر همه با رشد طبیعی درمان می شدند، هیچ بزرگسال مبتلا به اختلال وجود نداشت!
بنابراین، توصیه می کنیم حداقل برای ارزیابی به یک گفتار درمانگر مراجعه کنید. گفتار درمانگر سوابق خانوادگی و تمامی سوالات لازم را بررسی می کند و در صورت نیاز به مداخله درمانی برنامه درمانی مناسبی را به شما ارائه می دهد و در صورت عدم وجود مشکل در رشد کودک می توانید با آن کودک را تربیت کنید. آسان تر.
گفتار درمانی در بزرگسالان
گفتار درمانی برای بزرگسالان
همانطور که در مشکلات مختلف ذکر شد، بسیاری از این مشکلات می توانند در بزرگسالان ایجاد شوند و یا از دوران کودکی به دنبال آن باشند. به عنوان بزرگسالانی که مشکلات آشکاری دارند، از کودکی چیزهای متفاوتی می گویند و آنها را به بزرگسالی منتقل می کنند. یا گفتار که از دوران کودکی با انسان بوده، آسیب های زیادی به موقعیت اجتماعی او وارد می کند. و بسیاری از اختلالات دیگر مانند مشکلات صدا، دریافت، ارتباط و ...
یکی از دلایل اهمیت درمان در بزرگسالی این است که اگر مشکلات رشدی از دوران کودکی به عنوان خود حل شونده تلقی شود، هیچ کس نباید در بزرگسالی دچار مشکل شود! در این دوره، مهم است که مشکلات گفتاری و ارتباطی رخ ندهد زیرا افراد خود را برای مسئولیت های اجتماعی آماده می کنند و در کار مستقر می شوند.
به عنوان مثال، فردی که لکنت زبان دارد ممکن است برای یافتن شغل، برقراری ارتباط روزانه، ازدواج یا حتی خرید از خواربار فروشی مشکل داشته باشد. به همین دلیل بسیار مهم است که فرد برای دریافت برنامه درمانی مناسب به گفتار درمانگر مراجعه کند.
بیهوشی در دندانپزشکی بسیار مهم است. بی حسی موضعی یکی از رایج ترین روش های دندانپزشکی است که کار بیمار و دندانپزشک را تسهیل می کند. موادی که برای این منظور استفاده می شوند، اگرچه فواید زیادی دارند، اما می توانند عوارض و عواقبی را برای افراد مبتلا به بیماری های سیستمیک ایجاد کنند. به همین دلیل، آگاهی کامل دندانپزشکان از آنها ضروری است. در این مقاله سعی شده است اطلاعات جامع و مختصری در مورد ویژگی های بی حس کننده های موضعی ارائه شود و اقداماتی برای به حداقل رساندن عوارض جانبی انجام شود.
آشنایی با انواع بیهوشی در دندانپزشکی
بی حسی موضعی
آرام شدن
بیهوشی عمومی
طب محلی چیست؟
بی حسی دندانی (محلی) رایج ترین نوع آرامبخشی است که در دندانپزشکی استفاده می شود. دندانپزشکان اغلب از این نوع بیهوشی برای انجام روش های سبک و کم تهاجمی استفاده می کنند
قبل از انجام یکی از روش های زیر، بی حسی موضعی به لثه بیمار تزریق می شود:
پر کردن دندان
دندان درآوردن
کشیدن دندان یا درمان ریشه
نصب روکش دندان
پوسته پوسته شدن و صاف کردن ریشه
مهمترین بی حسی دندان چیست؟ (انواع بطری های بی حسی دندان)
بیهوشی با تزریق یک بی حس کننده موضعی انجام می شود. رایج ترین داروها برای دندان درد عبارتند از:
لیدوکائین
آرتیکاینا
پریلاکاین
مپیواکائین
و Bubiwaken
چگونه از بی حسی موضعی در دندانپزشکی استفاده می شود؟
این داروها به صورت موضعی یا در محل خاصی در دهان تزریق می شوند. معمولاً در عرض 10 دقیقه اثر خود را باقی می گذارند و ناحیه مورد نظر را بی حس می کنند.البته می توانید اطلاعات بیشتر را در مقاله ایمپلنت بعد از کشیدن دندان مطالعه کنید. با بی حسی موضعی دندان، حتی اگر ناحیه بی حس است، شما همچنان هوشیار و قادر به برقراری ارتباط خواهید بود. اثر بیهوشی در طول عمل و چندین ساعت پس از آن باقی می ماند.
آیا شما بیهوش هستید؟
آرام بخش نوعی بی حسی دندانی است که برای آرام کردن تعداد زیادی از بیماران استفاده می شود. آرام بخش دندان می تواند به تسکین اضطراب و ترس بیمار در حین کار دندانپزشکی کمک کند یا درد را کاهش دهد و از حرکت بیمار در حین عمل جلوگیری کند.
آرام‌بخش‌ها و آرام‌بخش‌ها را می‌توان در دوزهای خفیف، متوسط ??یا عمیق برای بیماران تجویز کرد:
آرام بخش خفیف دندان شما را بیدار نگه می دارد و قادر به پاسخگویی به دستورات است.
آرام بخش متوسط ??می تواند شما را نیمه هوشیار نگه دارد
هنگامی که بسیار مضطرب هستید، اغلب نسبت به محیط اطراف خود غافل هستید، بنابراین نمی توانید به محرک ها پاسخ دهید
آرامبخش چیست؟
اکسید نیتروژن (یا گاز خنده) یکی از رایج ترین بی حس کننده های دندانی است که برای آرام بخشی به بیماران داده می شود. اکسید نیتروژن یک گاز قابل استنشاق است و به طور گسترده در دندانپزشکی کودکان استفاده می شود. در اینجا چند نمونه دیگر از آرام بخش وجود دارد:
دیازپام (والیوم)
میدازولام (آیه)
og propofol (Diprivan)
به طور مشخص چه افرادی باید آرامبخش دریافت کنند؟
بیماران مبتلا به اضطراب شدید اغلب نیاز به آرامبخشی قبل از بیهوشی دندان و شروع درمان دارند (به خصوص اگر از سوزن می ترسند). افراد مبتلا به فوبیای دندان که از رفتن به دندانپزشکی بسیار می ترسند، اغلب قبل از شروع درمان به این روش، آرام بخش می شوند.
بیهوشی عمومی چیست؟
بیهوشی عمومی باعث از دست دادن موقت هوشیاری در طی اقدامات دندانپزشکی می شود. بیماران در 3 موقعیت به بیهوشی عمومی در دندانپزشکی نیاز دارند:
زمانی که عملیات سنگین برای مدت طولانی انجام می شود
زمانی که اضطراب و ترس بیمار از عمل بسیار زیاد باشد
زمانی که بیمار زیاد حرکت می کند و در حین جراحی همکاری نمی کند
این بیهوشی اغلب بیهوشی مصنوعی نامیده می شود. بیمار بی تفاوت است و در تمام طول عمل احساس درد نمی کند. مهمتر از همه، او هیچ خاطره ای از این عمل یا لحظات پس از آن ندارد. بیهوشی عمومی با استنشاق یا تزریق (IV) انجام می شود.
تفاوت بین بیهوشی عمومی و بیهوشی داخل وریدی چیست؟
تفاوت بین بیهوشی عمومی و آرامبخش IV آگاهانه در توانایی بیمار برای پاسخ دادن به تنفس بدون دستگاه است. در بیهوشی باید از طریق دستگاه تنفس کرد و چیزی شنیده نمی شود اما با بی حسی وریدی بیمار بدون نیاز به دستگاه نفس می کشد.
چه روش های دندانپزشکی نیاز به بیهوشی عمومی دارد؟
بیهوشی عمومی معمولاً برای بیماران بیمارستانی که تحت عمل جراحی تهاجمی دهان قرار می گیرند، انجام می شود. برخی از مهمترین اقدامات دهان و دندان که به این نوع بیهوشی نیاز دارند عبارتند از:
پیوند استخوان دندان
جراحی فک و صورت
برداشتن دندان با جراحی
سرطان دهان Kirurgi
جراحی آپنه خواب
برخی از عمل های زیبایی دندان
جراحی لب یا کام
کشیدن دندان چه عوارضی دارد؟
بی حسی دندان یک درمان رایج و کاملاً بی خطر است. با این حال، برای جلوگیری از عوارض جانبی یا مشکلات، دندانپزشک باید دارو را قبل از تجویز آن مصرف کند. برای جلوگیری از عوارض، دندانپزشک باید در مورد سابقه پزشکی کامل، سابقه سوء مصرف الکل و هرگونه آلرژی شما بداند.
خود بیهوشی دندان هیچ عارضه جانبی ندارد، اما آرام بخش یا بیهوشی عمومی ممکن است بعد از درمان عوارض جانبی یا علائمی ایجاد کند.
حالت تهوع
به همه
استفراغ
تورم (در دهان یا در محل تزریق)
عرق کردن یا تکان دادن
گیجی
احساس توهم
خستگی
خفه شو
بی حسی دندان برای چه افرادی مناسب نیست؟
همانطور که گفته شد، بیهوشی دندان به طور کلی یک روش ایمن، موثر و ضروری دندانپزشکی محسوب می شود. با این حال، گروه های خاصی از افراد هستند که در معرض خطر اثرات منفی آن هستند. برخی از این افراد عبارتند از:
زنان حامله
بچه ها بیمار هستند
افراد با نیازهای ویژه
سالمندان
هر کسی که مشکلات کبدی، کلیوی، ریوی یا قلبی دارد
فردی که از بیماری های عصبی رنج می برد
افرادی که داروهای دیگری مانند مواد افیونی مصرف می کنند
افرادی که به داروهای بیهوشی حساسیت دارند
بعد از بی حسی دندان چه بخوریم؟
تا چند ساعت پس از بیهوشی نباید غذا بخورید، زیرا اثر داروی بیهوشی به تأخیر می افتد و ممکن است در جویدن و بلع مشکل ایجاد شود. با این حال، دندانپزشک گاهی بستنی و نوشیدنی های سرد را بعد از کشیدن دندان توصیه می کند.
همچنین چند ساعت بعد از دندانپزشکی می توانید غذاهای نرم و آب با دمای مناسب بخورید. لیست غذاهای نرم و مایع را باز کنید و غذاهایی را که می توانید بعد از استرس بخورید، بیابید.
اخرین حرف
در این مقاله با انواع بیهوشی و آرامبخشی در دندانپزشکی آشنا شدید. همچنین با اثرات و کاربردهای آن آشنا هستید. اگر سوال یا نظری دارید در نظرات بنویسید تا در اسرع وقت به آنها پاسخ دهیم.
خدمات آزمایشگاه دندانپزشکی بسته به نیاز بیمار جامع و متنوع است. ملاقات تکنسین های آزمایشگاه با بیمار معمول است و از آنجایی که تمام کار بیمار با دندانپزشک است، بیشتر زیر نظر دندانپزشک کار می کنند. آنها را می توان اعضای مهم تیم مراقبت از دندان دانست که در زیر به آنها می پردازیم.
آزمایشگاه دندانپزشکی چیست؟
لابراتوار دندانپزشکی یا آزمایشگاه تولید خمیردندان مکانی برای طراحی و ساخت محصولات مختلف مانند پروتز، دندان مصنوعی و پروتز است. روش کار پس از معاینه بیمار، دندانپزشک دستور ساخت خمیر دندان را به آزمایشگاه دندانپزشکی می دهد.
بررسی مسئولیت های دندانپزشک
دندانپزشک تجربی ماهر کسی است که سعی می کند پروتز مورد نیاز بیمار را با استفاده از بهترین و با کیفیت ترین مواد اولیه بسازد. معمولاً اگر این افراد مهارت کافی داشته باشند، می توانند نیازهای بیمار را به درستی تشخیص دهند و بهترین و با کیفیت ترین پروتز را تهیه کنند.
به طور کلی، متخصصان دندانپزشکی باید دارای مدرک کاردانی در تخصص خود، سالها تجربه حرفه ای به عنوان یک حرفه ای و تجربه حرفه ای اثبات شده برای ارزیابی دقیق نیازهای بیماران باشند. دندانپزشکان اغلب یک طرح مکتوب برای پروتز پروتز ایجاد می کنند و تماشم نیازهایی را که از آنها و بیمارانشان انتظار می رود با دندانپزشک به اشتراک می گذارند و در میان می گذارند. این سند مکتوب انواع اطلاعات مهم مانند رنگ دندان ها، نحوه ساخت پروتز و به طور کلی هدفی که پزشک با دندانپزشک در ارتباط است را بیان می کند. این راهنمای مکتوب باعث می شود دندانپزشکان به راحتی مهارت های خود را تمرین کنند.
رابطه دندانپزشک و دندانپزشک چیست؟
قبلاً گفتیم که دندانپزشکان به دلیل ارتباط با دندانپزشک بیماران را درمان می کنند. شاید این ایده این سوال را ایجاد کند که چه رابطه ای بین دندانپزشک و بهداشت دندان وجود دارد و چگونه بیماران می توانند از بهترین خدمات آزمایشگاهی دندانپزشکی بهره مند شوند.
هنگامی که به عنوان بیمار به دندانپزشک مراجعه می کنید، دندانپزشک شما ممکن است تشخیص دهد که به انواع مختلفی از دندان مصنوعی نیاز دارید. در این حالت دندانپزشک وضعیت دندان ها را بررسی می کند و به آنها شکل می دهد. سپس قالب گیری گرفته می شود و توصیه های درمانی (مانند نوع پروتز مورد استفاده و ویژگی های آن) همراه با اطلاعات لازم برای دندانپزشک ارسال می شود.
بنابراین، دندانپزشک از تجربیات خود و همچنین ارائه اطلاعات استفاده می کند. پروتز لازم را می سازد و به دندانپزشک می دهد. در نهایت، به عنوان یک بیمار، شما به دندانپزشک مراجعه می کنید و دندان مصنوعی را روی دندان های خود قرار می دهید. در صورت وجود هر گونه خطا یا مشکل در پروتز، پزشک آن را به دندانپزشک بازگردانده و از پروتز صحیح استفاده می کند تا اصلاحات لازم انجام شود.
در لابراتوار دندانپزشکی چه کارهایی انجام می شود؟
دندانپزشکان به درخواست دندانپزشک یاد می گیرند که چگونه با استفاده از تجهیزات پیشرفته و طیف وسیعی از مواد، انواع پروتزها را بسازند. در وب سایت پایا پزشکی؛ ما انتخاب این لوازم و تجهیزات آزمایشگاهی را برای دندانپزشکان و ارتودنتیست ها آسان می کنیم.
این محصولات هم شامل قطعات دندان مانند و هم قسمت های درمانی هستند. دندانپزشکانی که در لابراتوارهای دندانپزشکی کار می کنند را می توان یکی از اعضای تیم دندانپزشکی دانست که برای ترمیم دندان های آسیب دیده یا بازیابی دندان های از دست رفته با یکدیگر همکاری می کنند. دندانپزشکان پس از ضدعفونی قالب را به آزمایشگاه می فرستند و دندانپزشک طبق برنامه درمانی پروتز مورد نظر را می سازد.
آنچه در لابراتوار دندانپزشکی انجام می شود:
ریشه که دندان مصنوعی است برای بیمارانی که تمام دندان های خود را از دست داده اند استفاده می شود.
پروتزهای نیمه متحرک یا بریج های ثابت برای بیمارانی که یک یا چند دندان از دست داده اند.
روکش‌ها روی دندان را می‌پوشانند و برای بازگرداندن اندازه و شکل اصلی آن طراحی شده‌اند.
روکش هایی که ظاهر و عملکرد بیمار را بهبود می بخشد.
دستگاه های ارتودنسی بریس هایی هستند که برای صاف کردن و محافظت از دندان ها استفاده می شوند.
از چه لوازم و تجهیزاتی باید در لابراتوار دندانپزشکی استفاده کرد؟
برای دندانپزشکان علاوه بر کارایی، جذابیت پروتزهای جایگزین نیز مهم است. آنها از مواد و تجهیزات مختلف دندانپزشکی در کار خود استفاده می کنند. تصمیم گیری در مورد نوع تجهیزات مورد نیاز آزمایشگاه به چند چیز بستگی دارد. اولین نکته در هنگام انتخاب مواد دندانی این است که آیا برای نوع ترمیم و فرآیند تولیدی که قصد استفاده از آن را دارید طراحی شده است یا خیر. نکته دوم بعد از سرمایه گذاری در سخت افزار، سخت افزار مورد نیاز برای استفاده از سخت افزار است که در اکثر موارد هنگام راه اندازی آزمایشگاه خریداری می شود.
درباره ویژگی های بهترین لابراتوار دندانپزشکی تحقیق کنید
بهترین آزمایشگاه دندانپزشکی باید دارای ویژگی های منحصر به فرد زیر باشد:
ارائه خدمات آموزشی مناسب
بهترین لابراتوار دندانپزشکی، لابراتواری است که علاوه بر ارائه خدمات پزشکی، آموزش دندانپزشکی را برای همکاران و کارکنان خود نیز برگزار کند. این دوره ها می تواند به کارکنان کمک کند تا بهترین روش ها و تکنیک ها را بیاموزند و از آنها در آزمایشگاه برای ساخت پروتز استفاده کنند.
از ابزار مناسب استفاده کنید
تجهیزات با کیفیت بیشتر و پیشرفته تر مورد استفاده در آزمایشگاه های دندانپزشکی. به عنوان یک قاعده، خروجی و نتایج کار نیز افزایش می یابد.
خدمات کاملی ارائه می دهند
یک لابراتوار دندانپزشکی حرفه ای باید خدمات کامل و جامعی ارائه دهد. این لابراتوارها علاوه بر ارائه دوره های آموزشی دندانپزشکی باید به دندانپزشکان یا افراد علاقه مند خدمات کامل ارائه دهند. هرچه خدمات لابراتوار دندانپزشکی جامع تر باشد، بهتر می تواند پاسخگوی نیاز بیماران باشد.
آزمایشگاه های ویژه باید خدماتی از قبیل:
انواع مختلف ایمپلنت دندان
دال های بتنی
دندان های مصنوعی با لثه های نرم
یک نوع دندان شکسته
انواع کرم کبالت
و انواع لمینت های متحرک و دائمی.
دادن
ضمناً یک لابراتوار تخصصی باید با پولیش دندان های قدیمی خدمات بلیچینگ دندان را به مشتری ارائه دهد. طراحی و ساخت انواع تری های ارتودنسی و انواع روکش های دندان از جمله وظایف یک لابراتوار دندانپزشکی مجهز می باشد.
ارتباط مستمر با پزشک و در صورت لزوم با بیمار
از دیگر ویژگی های بهترین لابراتوار دندانپزشکی می توان به ارتباط صحیح و مستمر با پزشک اشاره کرد.دندانپزشکی با انگیزه باید همیشه در دسترس پزشک باشد که در صورت لزوم با دندانپزشک صحبت کرده و نکات مهم را به او یادآوری کند. هرچه ارتباط دوستانه تر و دقیق تر باشد، کارگاه موفق تر خواهد بود.
به خاطر داشته باشید که دندانپزشکی یک حرفه حساس و همه کاره است، بنابراین اگر نیاز به تماس با یک آزمایشگاه دندانپزشکی تخصصی دارید، به یاد داشته باشید که خدمات با کیفیت و تخصصی ترین خدمات برای شما وجود دارد. شما می توانید بدون هیچ مشکلی از خدمات به دلخواه استفاده کنید.
همانطور که از نام آن پیداست، تجهیزات مه پاش بر روی همان سیستمی کار می کنند که در طبیعت وجود دارد. اگر در یک محیط مه آلود باشید، قطرات آب را مستقیما احساس نمی کنید، فقط خنکی و رطوبت محیط را احساس خواهید کرد. این دستگاه دارای محفظه ای است که در آن آب پر می شود و پس از کار روی آب در محیط رها می شود. البته آب ورودی به جو کاملاً غبارآلود است و قطرات آن در اندازه گیری دقیق نیستند. این به این دلیل است که باعث ایجاد رطوبت در محیط و افراد داخل آن نمی شود. قطرات آب باعث افزایش رطوبت و خنک شدن فضا می شود. ظرفیت گرمایی قطرات آب بسیار زیاد است و این عامل دمای جو را تا حد زیادی متعادل می کند.
بسته به کاربرد محیط، دئودورانت ها، ضدعفونی کننده ها، سموم مایع و ... نیز می توانند به صورت قطرات آب در هنگام غوطه ور شدن در آب وارد محیط شوند.
سیستم مه چگونه کار می کند؟
سیستم خنک کننده نازل کاربردهای زیادی دارد. عملکرد این سیستم افت فشار ناگهانی است که باعث تبخیر آب می شود. اندازه ذرات آب حدود 3 تا 20 میکرون است که به دلیل شفافیت در هوا آویزان شده و رطوبت منطقه را افزایش می دهد. ذرات آب آزادانه در هوا پراکنده می شوند، تبخیر می شوند و آب در گرمای محیط ذوب می شود. به همین دلیل هوای خوب و رطوبت مناسب ایجاد می کند. سیستم های آن به دسته های زیر تقسیم می شوند:
ساخت خانه
صنعت
حرفه ای
انواع مه پاش خانگی
همانطور که از نامش پیداست کاربرد کمی دارد و در منازل و ادارات و محل کار استفاده می شود. رطوبت و دمای محیط بسیار مهم است، به خصوص برای کسانی که بیماری های پوستی، تنفسی، قلبی و غیره دارند. از سوی دیگر، خانه ها یا محل کار ممکن است نیاز به اسپری با مواد ضدعفونی کننده یا خوشبو کننده داشته باشند.
معمولاً با سیستم کم فشار کار می کنند و نیازی به برق ندارند. طراحی آنها به گونه ای است که می تواند در دکوراسیون منزل برای زیبایی مفید واقع شود. رطوبت خنک ایجاد شده توسط طبیعت باعث بهبود تنفس، جلوگیری از بیماری های فصلی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا و خنک شدن محیط در تابستان می شود. اما اینها را می توان به روش های دیگری نیز استفاده کرد. برای از بین بردن محیط می توان دستگاه را با آب مخلوط کرد و در محیط پخش کرد. این کار باعث بهتر شدن دئودورانت می شود.
علاوه بر این، اگر محیط دارای مشکلات بهداشتی باشد یا افراد مبتلا به بیماری هایی باشند، می توان مواد ضدعفونی کننده را نیز در محیط ریخته و همراه با مولکول های آب این مواد ضدعفونی کرد. بنابراین یک سیستم بسیار موثر و مفید در محیط خانه، بیمارستان، اداره و ... می باشد.
سیستم های خانگی در مقایسه با سیستم های صنعتی طرح های متفاوتی دارند و می توانند در رنگ ها و طرح های مختلف تولید شوند تا سلیقه های مختلف را برآورده سازند. همچنین میزان مه خروجی از آنها نیز متفاوت است و برخی مدل ها میزان مه خروجی از دستگاه را تنظیم می کنند.
لیفت صورت و گردن یک راه حل منطقی برای جوانسازی است
اگر به دنبال راهی برای کاهش چین و چروک و افتادگی پوست هستید، لیفت صورت و گردن می تواند به جوانسازی پوست شما کمک کند. سالانه میلیون ها نفر از روش های مختلف لیفتینگ برای بهبود ظاهر پوست خود استفاده می کنند. لیفت صورت یکی از عمل های زیبایی است که پوست صورت را به سمت بالا کشیده می شود. در این صورت پوست شل روی گونه ها و خط فک از بین می رود و شادابی و طراوت را برای پوست به ارمغان می آورد. در لیفت گردن با لیفت پوست و رفع چین و چروک های ریز و عمیق پوست جوان شده و ظاهری مطلوب پیدا می کند. اولین نشانه های پیری در ناحیه گردن دیده می شود. شلی پوست، چین و چروک و از دست دادن خاصیت ارتجاعی در این ناحیه با انجام عمل های لیفت گردن و صورت کمی بهبود می یابد.
قبل از شروع هر عمل لیفت صورت یا لیفت گردن، با یک پزشک زیبایی یا جراح پلاستیک مشورت کنید. پس از معاینه صورت و گردن، پزشک تصمیم می گیرد که آیا شما کاندید مناسبی هستید یا خیر
لیفت صورت و گردن به روش های مختلفی انجام می شود. هر یک از این روش ها برای افراد خاصی مفید است. در مقاله بعدی به انواع تکنیک های لیفت صورت و سپس انواع تکنیک های لیفت گردن می پردازیم.
انواع جراحی لیفت صورت
قبلا لیفت صورت فقط از طریق جراحی امکان پذیر بود. اما امروزه با کمک بسیاری از روش های غیرجراحی می توان لیفت صورت را با حداقل درد و بدون دوره نقاهت انجام داد. البته روش های غیر جراحی موقتی هستند و هر از چند گاهی نیاز به به روز رسانی دارند. روش های غیر جراحی نیازی به بیهوشی، بستری شدن در بیمارستان و برش های عمیق ندارند.
در لیفت صورت می توان خطوط ریز، چین و چروک های عمیق، افتادگی پوست و گونه های فرورفته را تا حدودی از بین برد. این روش ها معمولا به کلاژن موجود در پوست کمک می کنند و سلول های پوست را تحریک می کنند.
1: لیفت صورت با تزریق ژل
یکی از روش های اصلی لیفتینگ غیر جراحی، لیفت صورت با تزریق ژل است. مواد تزریق شده در امتداد گونه ها، شقیقه ها، لب ها و زیر چشم ها حجم عالی را ایجاد می کند. با ایجاد حجم، چین و چروک و فرورفتگی های پوست از بین می رود و پوست را جوان و شاداب می کند. فیلرهای پوستی از مواد مختلفی ساخته می شوند. ژل حاوی ترکیبات ژل مانند هیالورونیک اسید، پلی لاکتیک اسید یا هیدروکسی لاپاتیت کلسیم است. این مواد سرشار از رطوبت هستند و پوست را نرم می کنند. ماندگاری ژل می تواند از 6 ماه تا یک سال باشد. برخی از محبوب ترین مارک های ژل های مورد تایید FDA عبارتند از:
بلافیل
Juvederm
Restylane
رادیس
طراحی
2: لیفت صورت با پیوند چربی
در این روش چربی از بدن فرد گرفته شده و به نواحی لازم تزریق می شود. تزریق روغن (فیلر) یک روش نیمه تهاجمی است. در این روش سلول های چربی با استفاده از لیپوپروتئین ها از سایر قسمت های بدن خارج شده و تزریق می شود. اسپری های روغن باعث افزایش حجم قسمت های مختلف صورت می شود. سلول های چربی برای چندین سال با بافت صورت یکپارچه می مانند.
3: لیفت صورت با فیلو
لیفت صورت با نخ یکی از محبوب ترین روش های زیبایی است. پزشک باید تجربه کافی برای قرار دادن سیم را در مکان های مناسب داشته باشد. در غیر این صورت، آسانسور طبیعی به نظر نمی رسد. با روش لیفتینگ با نخ، پوست با نخ های مخصوص به عقب کشیده می شود و ظاهر پوست جوان می شود. این نخ ها علاوه بر عقب کشیدن پوست، به روند طبیعی جوانسازی کمک می کنند. در مناطقی که از نخ استفاده می شود، کلاژن سازی پوست افزایش می یابد. کلاژن نقش مهمی در جوانسازی دارد.
4: لیزر لیفتینگ صورت
لیفت لیزر برای ایجاد پوستی صاف استفاده می شود. این روش سلول های پوست را بازسازی می کند. افرادی که به دلیل افزایش سن پوست ناصافی دارند می توانند این روش را امتحان کنند. لیزر درمانی برای پوست هایی که در اثر نور خورشید آسیب دیده اند یا به دلیل جوش و لک ناهموار هستند توصیه می شود.
متخصص زیبایی با توجه به نیاز فرد، نوع لیزر را تعیین می کند. لیزر باعث کلاژن سازی در لایه های زیرین پوست بدون آسیب رساندن به لایه های بالایی می شود. پزشک ممکن است چندین درمان لیزری را تجویز کند. نتایج لیزر درمانی معمولا چندین سال باقی می ماند. بهبودی کامل تا چند روز طول می کشد و ممکن است فرد دچار سوزش، قرمزی یا تورم شود.
5: لیفت صورت با بوتاکس
بوتاکس برای از بین بردن چین و چروک مفید است. بوتاکس بیشتر برای رفع چین و چروک صورت، خطوط ریز و خطوط پنجه کلاغی اطراف چشم استفاده می شود. بوتاکس به طور موقت عضله مورد نظر را شل می کند و پوست را صاف تر می کند. بوتاکس با مسدود کردن موقت علائم تنش و انقباض عضلانی به رفع چین و چروک کمک می کند. نتیجه بوتاکس بلافاصله پس از تزریق قابل مشاهده نیست. به طور کلی یک تا دو هفته طول می کشد تا اثرات بوتاکس مشاهده شود. ماندگاری بوتاکس بسیار کوتاه و حدود 3 ماه می باشد.
6: میکرو انلینگ
میکرونیدلینگ یکی از روش های دیگری است که به رفع افتادگی پوست و صاف شدن آن کمک می کند. در این روش پزشک از سوزن های کوچک برای ارسال انرژی و گرما به لایه های زیرین پوست استفاده می کند. این انرژی باعث تولید کلاژن و بافت جدید پوست می شود. با میکرونیدلینگ می توانید جای زخم و لک را نیز از روی پوست پاک کنید. پزشک شما ممکن است چندین جلسه میکرونیدلینگ را برای دستیابی به بهترین نتایج توصیه کند.
بعد از میکرونیدل ممکن است کمی سوزش روی پوست صورت احساس کنید. قرمزی پوست نیز برای چند روز ادامه دارد. عفونت، روند بهبودی طولانی و ایجاد اسکار دائمی از عوارض نادر این روش است.
7: هایفوتراپی (اولتراپی)
هایفو پیشرفته ترین تکنولوژی مورد تایید FDA است. لیفت صورت یک تکنیک غیر تهاجمی است. در این روش از انرژی اولتراسوند استفاده می شود. این انرژی به لایه‌های عمیق‌تر پوست نفوذ می‌کند و در نتیجه باعث تحریک بافت پوست و افزایش تولید کلاژن می‌شود. این روش نسبت به سایر روش های لیفت غیر جراحی گران تر است. نتیجه اولتراتراپی از چند ماه تا یک سال باقی می ماند. فقط یک جلسه درمانی لازم است. عوارض آن کوتاه مدت بوده و احتمال بروز قرمزی و تورم وجود دارد. در موارد نادر، درد و بی حسی ممکن است برای چند روز در صورت احساس شود.
به طور کلی پزشک زیبایی بسته به سن مراجعه کننده، کیفیت پوست، وضعیت سلامتی و روش های درمانی که قبلا استفاده شده است، از ترکیبی از روش ها استفاده می کند.
8: کربوکسی تراپی
در روش کربوکسی تراپی گاز CO2 در لایه های میانی پوست آزاد می شود. در این صورت اکسیژن رسانی در آن ناحیه کاهش می یابد. کمبود اکسیژن مغز را تحریک می کند و خون و مواد مغذی را به ناحیه مورد نظر می رساند. این فرآیند باعث تشکیل کلاژن بیشتر و جوانسازی پوست می شود. بسته به نوع پوست، متخصص زیبایی می تواند این درمان را بین یک تا چند جلسه در هفته به مدت چند هفته ادامه دهد.
9: کرایولیپولیز
کرایولیپولیز یک روش انجماد برای حل کردن چربی اضافی است. اگر فردی چربی اضافی زیر چانه داشته باشد، پزشک قبل از انجام سایر روش‌های لیفت، از کرایولیپولیز برای مشخص کردن خط فک استفاده می‌کند. به لطف این، اثر لیفتینگ بیشتر قابل مشاهده است. این روش کاملا بدون درد بوده و در یک یا دو جلسه انجام می شود.
10: لیفت صورت و گردن با جراحی (رادیکتومی)
جراحی صورت طولانی تر از روش های دیگر است. با این روش پوست صورت از دو طرف ترمیم می شود. بافت زیر پوست در حین عمل تغییر شکل داده و پوست ناسالم برداشته می شود. در نهایت پوست اضافی قبل از بخیه برداشته می شود. به عنوان یک قاعده، همزمان با لیفت صورت، گردن نیز بلند می شود (پلاتیسماپلاستی). در عین حال افتادگی پوست گردن از بین می رود و با پوست صورت ترکیب می شود.
برش های ایجاد شده در جراحی صورت به تکنیک های مورد استفاده و انتظارات بیمار بستگی دارد. به طور کلی، یک برش از شقیقه ها از طریق مو به جلوی گوش و سپس پشت گوش ایجاد می شود. اگر لیفت صورت با لیفت گردن ترکیب شود، جراح زیبایی برشی در ناحیه چانه نیز ایجاد می کند. لیفت صورت با جراحی معمولاً 2 تا 4 ساعت طول می کشد. در صورتی که سایر عمل های زیبایی همزمان با لیفت انجام شود، مدت عمل بیشتر خواهد بود.
آسانسور کوچک چیست؟
اگر فرد مسن تر باشد و نیاز به لیفت تمام قسمت های صورت داشته باشد، لیفت کامل صورت انجام می شود. اما برای افراد نسبتاً جوانی که چین و چروک کمتری دارند، پزشک یک لیفت کوچک صورت را توصیه می کند. با این روش، برش ها کوچک هستند و فقط قسمت های خاصی از صورت را می پوشانند.